FIFA kokartlı hakemimiz Halil Umut MELER’e yapılan saldırıyı elbetteki hepimiz kınayalım lanetleyelim. Hiçbir gerekçe böyle barbar bir saldırıyı haklı göstermez. İnşallah bu çirkin saldırıyı yapanlar bunun cezasını çok ağır bir şekilde öderler.
Bu çirkin saldırıyı başta C.Başkanı olmak üzere bütün parti liderleri, bütün bakanlar, bütün spor klübü başkanları, bütün STK’lar.. velhasıl Millet olarak herkes, hepimiz haklı olarak kınadık lanetledik..
Doğru olan, olması gereken de budur. Bu tür olaylarda Toplumsal tepki ne kadar fazla olursa caydırıcılığı da o kadar fazla olur.
Buraya kadar tamam..
Peki neden bu tepki ve kınamalar ana muhalefet partisi genel başkanı yumruklanırken bu boyutta gösterilmedi?
Neden Milletvekilleri, gazeteciler evlerinin önünde öldüresiye dövülürken tepkiler bu sertlikte gösterilmedi?
Ve genç bir akademisyen, Ülkü ocakları eski genel başkanı Doç.Dr. Sinan ATEŞ güpegündüz Başkent Ankara’nın göbeğinde kurşun yağmuruna tutulup şehit edildi.
Neden bu cinayet karşısında Devlet büyüklerinden, parti genel başkanlarından, STK’lardan hiç bir kınama , lanetleme gelmedi?
Bırakın lanetlemeyi ailesine bir baş sağlığı bile dilenmedi
Tamam, Halil Umut MELER mutlaka ülkemizin bir değeridir.
Amenna..
Peki yukarıda sayılanlar?
Bunlar ülkemizin değerleri değil mi?
Sonuçta bu değerli hakemimiz bir yumruk yemiş ve bugün de evine ailesine kavuştu.
Ya rahmetli Sinan ATEŞ?
Güpegündüz kurşun yağmuruna tutulmuş ve şehit edilmiş. Geride gözü yaşlı bir eş ve iki kız çocuğu yetim kalmış. Bu kadar ilgisizlik, bu kadar duyarsızlık kabul edilir mi?
Bakın şehadetinin üzerinden bir yıla yakın zaman geçtiği halde hala katili ve azmettirenler ortada yok. Ve maalesef hala ortada savcılık tarafından hazırlanan bir iddianame bile yok. Bu kabul edilebilir bir durum değildir.
Vicdanı Adaleti unutmayalım.
Mithat SOLGUN
