“Başkaları ona içsel çaresizlik duygusunu ve paranoyasını yenmesini sağlayacak kadar yeterince güvence asla veremezler. Ancak, o kendi içine baktığında, kendi kendisine güven ve amaç vermek için hangi dışsal yapıları yaratmak gerektiğini keşfedebilir.”
Böyle yazıyor yol haritası olarak kullandığım kitapta. Bunun gerçekleşmesi için de yaşama aktif olarak katılmak zorundayım. Risk alıp alana çıkmam gerekiyor. Ben de öyle yapıyorum. Nitekim ikinci konserime de çıktım. Şükürler Olsun. Üstelik tam sahneye çıkacakken kaza geçirmeme rağmen aylardır verdiğim emeği boşa çıkarmamak adına kendimi zorladım ve çıktım. Yüksek Gücüm içime sindirsin inşallah!
İşte Yüksek Gücümden söz açılmışken onunla ilişkimde de insanlarla ilişkilerimde davrandığım gibi davrandığımı fark ettim. Şöyle ki;
“Eğer yeterince teslim olabilirsem, Tanrı her şeyi düzene sokacaktır.”
Hâlbuki yaşam içsel teslimiyetin dış dünyayı düzenli ve üretken kılmayacağını bana kaç kez gösterdi. Ancak ben ayak işlerini yaptığım sürece de yolumu açtı. İşte bu paradoksa rağmen ben kendi yaşamımı düzenlersem böylece kendimi güvende ve güçlü hissedeceğim.
Ben de öyle yapıyorum. Oradan oraya koşturuyorum. Koştururken farkındalıklarıma yetişmek kolaylaşıyor her geçen gün diyeyim. Siz anladınız değil mi zorlamayı? Zor sözcüğünü kullanmayayım diye bin takla atıyorum.
Bugün diksiyon kursunun son günü. Hoca hanım bana bir sürü oyun verecek dikkat toplayıcı. Zevkle yaptım diye böyle bir jestte bulunuyor. Görülüyor olmak ve ihtiyacın olanın sana sunulması ne güzel! Tabii hoca hanımın dışında da bir sürü güzelliklere tanıklık ettim kurs süresince. Gönlüm tok ayrılacağım diksiyon kursundan. Katılım belgelerimizi alıp ufak bir veda partisi düzenleyeceğiz bugün.
Vedalaşma için hocamızın bir ödevi var bize. Hepimiz bu kursta tanıştığımız bir kişiyle eşleşip mektup yazacağız birbirimize. Ödevi söyler söylemez bir kadın arkadaşım benimle eşleşmek istedi. İçtenliği o güzel gözlerinden okunuyordu. Beğenilmek, seçilmek çok hoştu! Yazdım mektubumu. Vereceğiz birbirimize ve yollarımıza devam edeceğiz.
Dışa dönük birçok etkinliğimin olması benim için iyi bir şey. Çünkü kaçınmam gereken tuzaklardan biri saplanıp kalmak birine, bir şeye... Bu Yüksek Gücüm bile olsa sonuçta bu bedende yaşayan ve Dünya Ana’ya şükranlarını sunacak olan benim. Gerçek yardım etme arzusunun, spontane bir biçimde kendini tanımaktan ve duygularına bağlı kalmaktan geldiğine inanan bir insanım. Bu yüzden doğayla ve tüm insanlıkla bir bağlantı sağlamam şart. Teşekkürler.
