“Bizim oğlan”ı bol göçmen sülalesinde büyüdüm. Dıdısının dıdısı bir sürü insan girer çıkardı dedemin evine. Kendi dokuz çocuğu yetmezmiş gibi.
Sonra büyüdüğüm mahallenin “ bizim oğlan”ları vardı, birlikte her oyunun oynandığı kızların korunduğu kollandığı…
Üniversiteye geldiğimizde “ Yârin yanağından gayri ortaktı her şey”. Yavaş yavaş gözlerimdeki perde kalkmaya başlamıştı.
Sonra bir sürü hobi grupları, sivil örgütler ve çalışma arkadaşları, çeşitli grupların içinde oldu “ bizim oğlan”lar.
Bu ‘’bizim oğlan’’lar nedense hep ‘’elin kocaları’’ oldu, bense uzun yıllardır tek başımayım.
