Bu ülkenin bir vatandaşı olarak, her gün ekranlarda izlediğim, sosyal medyada gördüğüm, sokakta duyduğum acılar karşısında gerçekten utanıyorum.
- Meclis’te bile tacize uğrayan kız çocukları varsa,
- Evinde çıkan yangında yanarak ölen çocuklar hâlâ oluyorsa,
- Sofraya koyduğu yemekten zehirlenen insanlar haber oluyorsa,
- Her gün bir kadın, sadece boşanmak istediği için öldürülüyorsa,
Utanıyorum!
Ve...
Atanamayan yüz binlerce öğretmen, hemşire, mühendis, doktor varken...
Gençler üniversite okuyup, diploma alıp sadece beklemek zorundaysa,
Yıllarca KPSS’ye hazırlanıp bir mülakatla eleniyorsa,
Öğretmen açığı varken gençlerimiz ücretli öğretmenlikte sömürülüyorsa,
Utanıyorum!
Madenciler hâlâ ilkel koşullarda çalışıyor,
Her iş kazasında bir fidan toprağa düşüyorsa,
“Bu işin fıtratında ölüm var” denilerek ölümler meşrulaştırılıyorsa,
Utanıyorum!
Bu ülkenin gençleri,
“İş yok, umut yok, gelecek yok” diyorsa,
Her yıl binlerce genç yurt dışında bir hayat kurmak istiyorsa,
Kendi ülkesinde barınamayıp başka ülkeye gitmekte umudu buluyosa
Utanıyorum!
Adalet, sadece güçlüye işliyorsa,
Mazlumun sesi bastırılıyorsa,
Yoksulluk, açlık, barınma krizi görmezden geliniyorsa, bir anne bebeğine süt alamıyorsa, çocuklar sağlıklı beslenemiyorsa
Utanıyorum!
Atanamadığı için inşaatta çalışan öğretmen,
Çağrı merkezinde mühendis,
Kuryelik yaparken hayatını kaybeden gençler varsa…
Ben utanıyorum!
Tarım bitmişse, hayvancılık bitmişse, bereketli topraklarda ekip biçemiyorsak, samanı ithal eder duruma geldiysek ben utanıyorum!....
İnsanın insana yaptığı zulüm karşısında susanlardan, görmezden gelenlerden, koltuklarında rahatsızlık duymadan oturanlardan daha çok,
Ben utandım, ben utanıyorum!
Birileri utanır mı bilmiyorum ama,
Bu karanlığa ses çıkarmayan herkesin yerine ben utanıyorum!
#Utanıyorum
