“Tuttuğunu koparmak”; her girişimden başarıyla çıkmak, her işi becermek. Oldukça yüreklendirici.
Ta ki, geçen güne kadar çok olumlu düşünüyordum bu deyim hakkında. Benim için de söylenildiğinde çok hoşuma gidiyordu. Fakat artık fikir değiştirdim.
Önce olayı anlatayım, sonra konuya gelirim. Pazara giderken bir kadın arkadaşımla karşılaştım ve sohbet ederek pazara kadar geldik. Ayrılacağımız zaman dedi ki;” Sen tuttuğunu koparan bir kadınsın, bunu da halledersin.”
Ben de gülerek dedim ki; “ Bunu duymak çok güzel, motive edici. İnşallah bundan sonra, yaşamdan yana olur bu azim.”
Aslında, zihnim çok hızlı çalıştı şükürler olsun! Her zamanki gibi onaylarken, sevinçle; birden sözün büyüsü geldi aklıma. Ne yapıyorum ben dedim, artık” tuttuğumu yeşerten “ biri olmak istiyorum. Öyleyse karşı tarafın da iyi niyetini görüp kendi seçimimi yapmak benim en doğal hakkım. Emek istiyor. Teşekkürler.
