MERHABA
İçten bir “ Merhaba “ nın yerini hiçbir şey tutmaz. İçten olduğunu öyle ya da böyle anlarsınız da; ya “ Merhaba “ yı diyen bunu farkında mıdır?
Çok felsefi ve dolaylı bir yaklaşım oldu değil mi? Tamam. O zaman kendi üzerimden gireyim konuya.
Ben, şu an size bir “ Merhaba “ demek için çıktım yola. Yazıma da o yüzden bu başlığı koydum. Fakat içimden gelen sese ayak uydurduğum halde; hiç de öyle sıcak ve samimi bir “ Merhaba “ gibi gelmiyor bana. Çünkü çok korku doluyum. Bir o kadar da heyecanlı. Yeni bir yol, yeni bir sayfa ve yeni yeni yazılar eskilerine eklenecek. Tabii, beraberinde bir sürü yeni ses ve göz.
İşte, bu bilinmezlik korkusu; her yeni başlangıçta olduğu gibi, bugün de engelliyor, gölge düşürüyor heyecanıma. Olsun! Bu da geçecek alıştıkça. Yerini bırakacak daha güvenli ve güçlü bir “ Merhaba” ya.
Yalnızca bugün için; isteksizlikten değil, belki de yazıya duyduğum saygıdan, sorumluluktan cılız çıkıyor sesim. Lütfen, kabul buyurun bu:
“Merhaba “ yı. Teşekkürler.
