Kör bir dilenci gibi, uyuklayan gecede yürüyorum ey yar. Bedenim beden de, ruhum ruh değil aşikar. Kaybolmuş bir ezginin kulağı sağır eden sesine doğru ilerliyorum.
Gönlümü cezbeden yağmurun ıslak serinliği iyi geliyor tene. Ammavelakin eksik bir şeyler var. Bilirim kaybolmuş teki en sevdiğim terliklerimin. Sen de bilirsin bilirim, kaybettiğimi yüreğimin diğer tekini. Oysa bu kaybın seni hiç etkilemediğini de bilirim ne yazık.
Üşürüm, fakat anlatamam, zira benimkisi dertten değil. Benimkisi mazoşist bir bedenin aşkla imtihanıdır.Kızma sen, sitem de edemem zaten. Senin günahın yok, suç benim. Destursuz çalan bendim gönül kapını, halbuki sen hiç hazır değildin. Henüz yeni gitmişti misafirin. Ortalıkta toplanacak kırık dökük bir kalp vardı bir kere. Bari sen ortalığı topladıktan sonra gelseydim. Farkındayım eşeklik ettim.
Oysa ki daha başından belliydi, bu savaştan mağlup çıkacağım. Sana göre kaybedilen bir savaşın tozlarından başka bir şey değildim. Düşmanlarımız aslında yüreklerimizdi, biz seninle bu savaşı farklı zamanlarda, farklı yüreklere karşı baştan kaybetmiştik. Öyle ya acılarımız ortaktı. Yaralarımızı sarabilirdik, birbirimize iyi gelebilirdi. Ama olmadık. Bir vardım, bir yoktum sende ben.
Dedim ya bir günahın yok senin. Daha en başından son dizesine gelmiş bir şiirin kaybedeniyim. Yanlış zaman, yanlış insan diyelim.
Instagram :nazantstnypcofficial
Nazan Taştan Yapıcı
