Arapçada “kavmiyye, unsuriyye ve asabiyye”, Batı dillerinde, Latince asıllı “racisme, racialisme, racism veya rassismus” olarak ifade edilmektedir.

Irkçılığın karşılığı olan bu terimler ırkın, insanın özelliklerinin ve kapasitesinin temel belirleyicisi olduğu ve ırkî özelliklerin, bir ırkın diğer ırklara göre daha üstün olduğu inancını ifade etmektedir.[1]

Başka bir ifade ile “Irkçılık” statü, değer farkı, soy-sop üstünlüğü gütmek anlamında bir kavramdır. Bir halkın, bir grup insanın başka halk ya da insanlardan farklı olmakla kalmayıp diğerlerinden biyolojik ve genetik özellikleri sebebiyle her yönden üstün olduğu iddiası ve ilkesi olarak tanımlanmaktadır.[2] Irkçılara göre bu üstünlük biyolojik olarak atalardan miras şeklinde tevarüs ermiştir. Irkçılık aynı zamanda değer farkı, soy-sop üstünlüğü güden bir ideolojidir.

Irkçılar kendilerinin diğer insanlara göre asil ve sıra dışı olup doğuştan bir üstünlüğe sahip olduklarını iddia ederler. Irklarını, milliyetlerini, kavim ve kabilelerini adeta kutsayarak kendi ırkından olmayanları aşağılayarak hakir görürler. Tarihi süreç içerisinde, ırkçılarda bu anlayış hiç değişmeden günümüze kadar gelmiş ve halen de devam etmektedir. Kendi ırkları, özel bir ırk olup aynı zamanda üstün ırktır.

Irkçılığın tarihi insanlık tarihi kadar eskidir.  Dolayısıyla insanlığın öteden beri zihninde barındırdığı potansiyel bir güçtür.

Kavmiyetçiliğin, uygulama fırsatını bulduğunda nasıl bir vahşet ve sapkınlık hâli olduğu, tarihin çeşitli dönemlerindeki örnekleriyle sabittir.[3]

Ancak modern dünyada ırkçılık ilk defa Yahudi Charles Darwin (1809-1881), ırkçılığı felsefi ve kendince bilimsel bir şekilde ele almış, tüm canlılar gibi insanların da tarihi tekâmül seyri boyunca bir hayat mücadelesi içinde olduğunu söylemiştir.

Fransız düşünürlerinden Boulainvilliers ve Buffone gibi ırkçı fikirleri ortaya atan filozoflar tarafından sistematik bir şekilde, ırkların birbirlerine üstünlüğü iddia edilmiştir. Daha sonra Kont Joseph Gubineau (1816-1882) adlı eserinde[4]

  • Beyaz ırkın aklı ve dürüstlüğü,
  • Sarı ırkın fayda, düzen ve orta yolu,
  • Siyah ırkın ise hırsı, lirik ve artistik yetenekleri temsil ettiğini ileri sürmüş ve Nordik (kuzeyli-beyaz) ırkının insanlığın en üstün ırkı olduğunu iddia etmiştir.

 Houston Stewart Chamberlain (1855-1927), ise Aryan ve Töton ırkının üstünlüğünü savunmuştur.[5]

 

[1] Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary, s. 969

[2] Ramazan Yazçiçek, Milli Din Arayışı ve Türk Müslümanlığı, S.13 Ekin yayınları, 2008 İstanbul

[3] Kemal Erol, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 7 Sayı: 32

[4] Arthur de Gobineau oldu. Gobineau, Essai sur l’inégalité des races humaines (I-IV, Paris 1853-1855)

[5] Houston Stewart Chamberlain, adlı eserinde benzeri bir yaklaşım sergileyerek Aryan ve Töton ırkının üstünlüğünü savunmuştur.