Bazı fotoğraf kareleri vardır, ilk bakışta sizi farklı etkiler. Belki bir yitiğinizi getirmiştir size, belki de anlatmak isteyip de anlatamadığınız bir çok şeyi bir çırpıda anlatıvermiştir.

Hem fotoğrafta gördüğünüz anlam hem de servis edildiği şekli sizi tesiri altına alır.

Bunlardan birini Adıyaman Belediyesi’nin sosyal medya sayfasında gördüm önceki gün.

İki farklı fotoğraf.

Birinde ihtiyar bir amca kaldırımdaki bankın bir yerini tamir etmeye çalışıyor. Diğerinde de yine ihtiyar bir teyzemiz halka açık, insanların her gün su içtiği çeşmeyi temizliyor.

Hem de etraflarına bakmadan, vitrine ve tribünlere oynamadan. Sanki kendi evleri, kendi mallarıymış gibi. Anadolu insanına has bir samimiyetle ve görevini yapıyor olmanın verdiği huşu içinde.

Kurumların faaliyetlerini kişisel hesabımda pek paylaşmam. Ama bunu tereddüt etmeden paylaştım.

Çünkü bu farklıydı bana göre.

Bu kurumlar üstüydü.

Bunda insanlık var. Merhamet, asalet, samimiyet var. Bunda insanlarına ve toplumuna aidiyet ve teslimiyet var.

Bunda karşılıksız memleketini sevme, bunda insanlarına karşılıksız hizmet etme, bunda devletin ve milletin malını koruma var.

Bunda, geçmişten getirdiğimiz ve bugün bir kısmını kaybetmekte olduğumuz değerlerimiz var.

Bunda Türkiye, bunda Anadolu, bunda Adıyaman var…

Anlayacağınız beni heyecanlandırdı ve bu satırları yazmama vesile oldu.

Diyeceksiniz ki, bu kadar abartmaya gerek var mı? Altı üstü iki fotoğraf karesi ve iki yaşlı insanımız içinden geleni yapıyor.

Haklı olabilirsiniz ama ben öyle düşünmedim.

Benim derdim başka.

Hatta heyecanım geçer de vazgeçerim diye hemen yazıya döktüm ve gazeteye gönderdim.

Evet, başta ebeveynler ve eğitimciler olmak üzere, çocuklarımıza ve gençlerimize aşılamak istedikleri ruh, vermek istedikleri bilinç ve öğretmek istedikleri sorumluluk işte budur.

Bize düşen bu fotoğraf karelerinden duyduğumuz heyecan ve samimiyeti gençlerimize aşılayabilmek. Onların yüreklerinde, insan sevgisine, vatan ve memleket sevgisine, sorumluluk bilincine ve merhamete dair filizler yeşertebilmek.

Unutmadan,

Kim olduklarını bilmiyorum ama bu fotoğraf karelerini çeken, güzel bir şekilde yorumlayıp anlamlı mesajlar yükleyerek servis edenlere teşekkür ediyorum. Yüreklerine sağlık.

Görmek ve bakmak, bilmek ve anlamak arasındaki fark bu işte!