Tam yorulduğumda, sessiz giderim. O sessizlik içinde ölürsün.
Gününü gün edebilir, iki el arasına bir baş gelince yaptığından utanırsın.
Umursamazlıklarla da yaşarsın, beden yorulur, ruh yorulur, yine kalabalıklarda yalnızlığı yaşarsın.
Gün geçer, zaman geçer mutlu yaşarsın.
Vicdan muhakemesi geldiği gün, tekrar ölürsün.
Aşkı görmedim ama sevgiyi hatırlar gibiyim.
Hatırladığım da yaşadığım değildir aslında.
Hem aşkı hem sevgiyi kaybetmişim.
Böylede yaşanır mı bilmiyorum ama bedenimi bıraktım hayata.
Kızgın kor dağlamaya çalışsa yüreğimi, ataşa yazık olur yüreğim dağlar onu.
Soğuk bakışlarda yaşadım, Soğukta vurmaz beni.
Vurulmadan yaşayabilmek umuduyla...
