Aç pencereleri !
Bu toprakların karanlık sessizliği sana göre değil.
Bırak sensiz dönsün alem-i cenk.
Batıp gidenler senin için değil.
Ver elindeki hibeyi, o ki , cehaletinde cahili.
Yeryüzünün zirvesi sana göre değil.
Aç pencereleri !
İman perdenin yanında, isyan ayazı, sana göre değil.
Uzaklaş bedeninden , üryan benliğine gel.
Vücuttan önce, ruhu katletmek ,senin için değil.
Ömrün , hüzne gebeliğinden, duaya açılsın bir el.
Bu kainat mescidinden, secde yüzü görmeden ölmek sana göre değil.
Aç pencereleri !
Adım attığın her toprağa, keder zehri bırakmak sana göre değil.
Dese ki yüreğinin şairi ‘artık yastığım ölü yaşlar şehri’.
Kadere suç bilerek,karanlık gidişler senin için değil.
Bir mahşer nefesiyle yansa fakrın dili.
Anlarsın, belki.
Tokluğa , açlık sureti bindirmek bize göre değil.
Ayser ÖZBAKIR
