5 kız çocuğu vardı Bitlisli Tüser ailesinin. Bir erkek evlatları olsun istiyorlardı. Adak adadılar, dualar ettiler. Ve minik İbrahim geldi dünyaya. Ama İbrahim’in doğuştan engeli vardı. İbrahim’in babası, evladına protez bacak almak için inşaatlarda işçilik yaparak para biriktirmeye başladı. Fakat geçen yıl iş kazası geçirdi ve yeterli miktarı biriktiremeden hayatını kaybetti. Üstelik İbrahim, doğuştan engeli nedeniyle hiçbir zaman akranları gibi okula gidemedi, doyasıya kar topu oynayamadı. Bitlis’te sürekli kar yağmasına rağmen İbrahim, bugüne kadar hep camların ardında izledi o güzel manzaraları. Anne Semra Tüser’in İbrahim’e dair umutları ise hiçbir zaman tükenmedi. Günün birinde Tüser ailesinin kapısı İHH İnsani Yardım Vakfı gönüllülerince çalındı ve İbrahim’in hayali gerçek oldu. Bitlis İHH tarafından Tatvan’da bir protez merkezinde ayakları takılan İbrahim’in ayaklandığında ilk gittiği yer ise babasının mezarı oldu. Çünkü İbrahim’in en büyük hayali buydu: “Babam beni ayakta görsün isterdim!” “Mağdur ailelere desteklerimiz sürecek” Desteklerinden dolayı bağışçılara teşekkür eden Bitlis İHH İnsani Yardım Derneği Başkanı Muzaffer Taşcan, “İbrahim’in hayallerini, hayırseverlerimizin destekleriyle gerçekleştirdik. Bundan sonra da İHH olarak bölgemizdeki ve ülkemizdeki mağdur ailelerimize destek olmayı sürdüreceğiz.” dedi. “İHH bizim ailemiz oldu” 6 yaşına kadar hiç ayakkabı giyemeyen İbrahim’in yaşadığı zorlukları anlatan Anne Semra Tüser, oğlunun hayatı boyunca arkadaşları gibi koşup oynayamadığını söyledi. Eşinin ölümünden sonra yalnız kaldıklarını belirten Semra Tüser, İHH gönüllülerin kendisinin yeni ailesi olduğunu ifade etti. Tüser, oğlunun protez bacak sevincini şöyle özetledi: "İbrahim engelinden dolayı okula gitmek istemiyordu. Taziye için buraya gelen İHH gönüllüleri bize protezi alacaklarını söylediler. Protezleri duyunca bana, 'Anne sadece bu dönem evde eğitimime devam edeceğim. Ondan sonra arkadaşlarımla birlikte ben de okula gitmek istiyorum. Protezlerimi taktıktan sonra ben de okula gideceğim' dedi. İlk protez takılacağını duyduğunda kar yağmıştı. Karı emekleyerek geçip amcalarına gitmişti. Amcalarıyla benim ayaklarım oluyor diye sevincini paylaşmıştı.” “Keşke babam da yanımızda olsaydı” Yılın büyük bölümünün karlı olduğunu fakat İbrahim’in engelinden dolayı hiçbir zaman özgürce kar topu oynayamadığını açıklayan Tüser, konuşmasını şöyle tamamladı: “Benim oğlum var, iyi ki var, iyi ki doğdu. O bizim için çok değerli. Ailemizin tamamı için çok değerli. Burası 6 ay hep karlı. İbrahim hep kar seyrediyor. Dışarı çıkamıyor. Şimdi protezleri gelince çok sevindi. 'Okuyup büyüyünce ben de İHH’da çalışacağım. İnsanların dertlerine koşacağım' diyor. İbrahim ilk ayakkabısını giydi. İlk sözü ‘Keşke babam da yanımızda olsaydı’ oldu. Bizlere bu güveni veren İHH'ya çok teşekkür ediyorum.” Hikayenin tamamı YouTube’da Hikayenin tamamını izlemek isteyenler, İHH İnsani Yardım Vakfı’nın YouTube kanalından İbrahim’in heyecanına şahit olabiliyor. Videonun başlığı ise şu: “6 Yaşına Kadar Hiç Ayakkabı Giyemedi | Minik Yetim İbrahim'in Hikayesi” Kaynak : PHA