Adıyaman Havalimanı…
Bir şehrin dünyaya açılan kapısı, binlerce yolcunun her gün umutla adım attığı bir yer. Ama ne yazık ki bu kapının ardında büyük bir tehlike sessizce büyüyor.
Uluslararası havacılık kurallarına göre 7. kategori statüsünde olan Adıyaman Havalimanı’nda, en az 10 arama-kurtarma ve yangınla mücadele (ARFF) personeli 24 saat esasına göre görev yapmalı. Ayrıca üç tam donanımlı itfaiye ve kurtarma aracı her an harekete hazır olmalı. Bu sadece bir prosedür değil; insan hayatını güvence altına alan evrensel bir zorunluluk.
Peki, Adıyaman’da durum ne?
İddialara göre havalimanında görev yapan personel sayısı 10 değil, sadece 5-6. Yani olması gerekenin yarısı bile yok. Dahası, üç araçtan ikisi arızalı. Geriye kalan ikisinin ise sınırlı kapasiteyle çalıştığı söyleniyor. Kısacası, Allah korusun bir uçak kazası yaşansa, ilk müdahaleyi yapacak güç ortada yok.
Bir an gözünüzde canlandırın: Yüzlerce yolcuyu taşıyan bir uçağın pistte alev aldığını… İçeride insanlar can havliyle kapıya koşarken, müdahale edecek yeterli ekip olmadığını… O an, saniyelerin bile hayat kurtardığını biliyoruz. Ama Adıyaman’da saniyeler değil, dakikalar kaybedilecek. Çünkü ortada ciddi bir hazırlıksızlık var.
Üstelik mesele sadece personel eksikliği değil. Bu sorun aylardır, yıllardır dillendiriliyor. Ancak çözüm için bir adım atılmıyor. Diyarbakır’da 25, Gaziantep’te 20, Şanlıurfa’da 15 ARFF personeli görev başında. Adıyaman’da ise 5-6 kişi… Bu tablo bile başlı başına bir ihmalin fotoğrafı değil mi?
Adıyamanlıların yıllardır söylediği bir söz vardır: “Sahipsiz memleket.” İşte havalimanındaki bu manzara, o sözün somut karşılığıdır. Çünkü burada mesele siyaset değil, mesele insan hayatı. Ve bu şehirde yaşayanların canı, Diyarbakır’daki, Gaziantep’teki yolculardan daha mı değersiz?
Artık açıkça sorulması gerekiyor: Bir gün facia yaşanırsa bunun vebali kimde olacak? İnsanların diri diri yanmasına seyirci kalınırsa, kim çıkıp da bunun hesabını verecek?
Buradan çağrımı yineliyorum:
Adıyaman’ın milletvekilleri, valisi, belediye başkanı, sivil toplum kuruluşları… Bu sessiz tehlikeyi görmezden gelmeyin. Bu mesele partiler üstü, ideolojiler üstü. Çünkü mesele, hepimizin ortak değeri olan insan hayatı.
Adıyaman sahipsiz değilse, şimdi gösterin.