Gerçek Sevgi (İbretli hikaye) <BR><BR>Bir gün sormuşlar ermişlerden birine: "Sevginin sadece sözünü <BR>edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?" Bakın göstereyim <BR>demiş, ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları <BR>çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. <BR>Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasındanda derviş <BR>kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar. "Ermiş bu kaşıkların <BR>ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye bir de şart koymuş. Peki <BR>demişler ve içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun <BR>geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. <BR>En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan. <BR>Bunun üzerine şimdi demiş ermiş, sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım <BR>yemeğe. Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar <BR>gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyurun" deyince, her biri uzun<BR>boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeşine uzatarak<BR>içirmiş. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmışlar<BR>sofradan işte demiş ermiş, `kim ki gerçek sofrasında yalnız kendini <BR>görür ve doymayı düşünürse,o aç kalacaktır. ve kim kardeşini düşünür de<BR>doyurursa o da kardeşi tarafından doyurulacaktır şüphesiz ve şunu da<BR>unutmayın, gerçek pazarında alan değil, veren kazançtadır daima...<BR>