Japon çocuğun tek hayali çok ünlü bir karateci olmaktı. Fakat <BR>ailesi buna izin vermezdi. Bir gün talihsiz bir kaza sonucu çocuk sol kolunu <BR>kaybetti. <BR>Ailesi çocuğun moralinin çok kötü olduğunu görünce ona bir <BR>karate hocası tuttu. Hoca ilk dersinde çocuğa karsısındakini sağ koluyla tutup <BR>üstünden savurmayı gösterdi. Hatta ikinci, üçüncü ve sonraki bütün <BR>derslerde hep ayni hareketi yapıyorlardı. <BR>Çocuk bir gün hocasına "hocam ben çok sıkıldım, artık başka <BR>hareketlere geçsek" dedi. Hoca ise bunu kabul etmeyerek dünyada bu işi en <BR>hızlı yapan kişi olmadıkça bitirmeyeceğini söyledi. Çocuk o kadar <BR>hızlanmıştı ki, hocasını bile göz açıp kapayıncaya kadar yerden yere vuruyordu. <BR>Bir gün hoca elinde bir kağıtla geldi kağıtta çocuğun gençler <BR>karate şampiyonasına katılabileceği yazıyordu. Çocuk çok şaşırdı. <BR>Ertesi gün salonda ilk rakibinin karşısına çıkacakken heyecanla hocasına <BR>sordu, "hocam bu iş nasıl olur? Ben sadece tek hareket biliyorum kesin <BR>kaybederim". Hocası ise "sen sadece hareketi yap" cevabini <BR>verdi. <BR>Çocuk ringe çıktı ve hareketiyle rakibini eledi. Hatta tek hareketle <BR>finale kadar çıktı. <BR>Finalde karşısında kendisinin iki katı birisi vardı. Önce çok <BR>korktu ama gene bildiği hareketi yaparak son rakibini de yendi ve şampiyon oldu. <BR>Sevinçle hocasının yanına koştu ve sordu "hocam nasıl olur <BR>anlamıyorum, sadece bir hareket biliyorum, tek kolluyum ve şampiyon oldum". <BR>Hocası çocuğa baktı ve dedi ki, "senin yaptığın hareket karatedeki en <BR>zor hareketlerden biridir. ..Ve bir tek savunması vardır o da, <BR>rakibin sol kolunu tutmak".