Avaz Avaz

Abone Ol

Avazım çıktığı kadar bağırmam gereken yerde, sustuğumdan mıdır bilmiyorum, elim yazmaya gitmiyor. Nereden tutsam elimde kalıyor. Neyi yazacağımı, neye isyan edeceğimi, neye üzüleceğimi, neyi savunup, neyin arkasında duracağımı şaşırıyorum bazen.

Sizde de aynı oluyor mu bu aralar? Siz de benim gibi ikilemde misiniz? Ne hissettiğimi, neye veryansın edip, neyi sineye çekeceğimi bilmez bir haldeyim. Üzülüyorum, söyleyemiyorum. Öyle bir hale gelmiş ki her şey, söyleyeceğimiz sözler alakasız çok farklı yerlere çekilir diye çekinmiyor değilim hani. Ben ki sözünü çekinmeden konuşan bir insanım. Ülkem üzerine konuşamaz olmanın verdiği bir üzüntüyle köşeme çekildim ve hiç yorum yapmadan, konuşmadan, neye sevinip, neye üzüleceğimi bile kestiremeden, sadece kitap okuyarak günlerimi geçirmeye başlamış durumdayım. Bir de yazıyorum tabi. Ama bu yazdıklarımı ne yazık ki, sizlerle paylaşamıyorum. İleride belki... Belki...

Avaz avaz bağırmak gerekirken, belki de susmanın, bir köşeye çekilip, öylece oturmanın vermiş olduğu bir huzursuzluk var içimde ve yazmaktan başka bana iyi gelebilecek tek şey kitap kokusu, ona sığındım ben de. Siz de öyle yapın derim. Avaz avaz bağıramadığınızda size en iyi gelen şeylere sığının. Nasıl iyi geldiğini göreceksiniz. Sığındığınız şey her ne ise, onu yaparken zevk almanız bile bir nevi avaz avaz bağırmaktır belki de...

Üstü kapalı bir yazı olduğunun farkındayım ama beni okuyanlar ve kalemimi bilenler, çoktan ne demek istediğimi anlamıştır ve eminim ki o anlayanlarla aynı fikirdeyizdir. Anlaşılmış olacağımın eminliğiyle yazıyorum ve bir kez daha yazmanın zevkini bile elimden alan düzene sevgilerimi yolluyorum...

Siz de sevgilerinizi yollayın her daim. Ama benim gibi mecazen ama gerçekten. Gökyüzüne bakmayı ve duyulmayacağınızdan eminseniz avaz avaz bağırıp, rahatlamayı da ihmal etmeyin. Gülümseyin, her şeye rağmen ve her şeye inat kocaman gülümseyin. Benim için de bir gülücük gönderin gökyüzüne. Kim bilir belki birbirimize gülümsemiş oluruz yine...

Hoşça, dostça, her daim sevgiyle...

                                                                             Emine ÖZEL SUMMAK