Aşık Gül Ahmet YİĞİT

1955 yılında Gaziantep İlimizin İslahiye İlçesi`ne bağlı Feyzi Paşa bucağında doğdu. İlk ve orta okulu Fevzi Paşa`da, tamamlayan Gül Ahmet İskenderun Ticaret Lisesi öğrencisi iken aşık olur. İlk şiirlerini Lise öğrencisiyken söyler. Daha sonra aldığı saz ile arkadaş olur. Soyu Kayseri Pınarbaşı Afşarlarından Kerimoğlu adıyla tanınan aşirettir. Derviş Paşa iskanında Gavurdağı`nı yurt tutmuşlar, burada aynı adla anılırlar. Bu arkadaşlık sürerken liseyi bitirir. Hatay Eğitim Enstitüsüne kayıt olur. Mezun olduktan sonra öğretmenlik mesleğine atılır.

Aşıklıkta ilk sesini 1975 yılında Konya`da yapılan Türkiye Aşıklar Bayramında duyuran Gül Ahmet, halk edebiyatının her dalında usta bir aşık olduğunu ispatlamıştır. Gül Ahmet Konya`da çeşitli dallarda birincilikler almış bir olarak 1981 yılında katıldığı Atatürk`ün 100. doğum yılı adına T.R.T. nin yarışmada ikinci olmuştur. Yurdumuzu Almanya ve Hollanda`da temsil etmiş ayrıca Kıbrıs Harekatının 10. yıl kutlamalarında Nuri Şahinoğlu ile birlikte ülkemizi temsil etmiştir. Mizahi Türkü dalında da şöhret yapan Gül Ahmet cidden güzel sazı ve sesi ile beğenilen bir aşığımız olarak yurdun çeşitli yörelerinde yapılan festival ve törenlere katılmaktadır. Evli, bir oğul ve bir kız sahibi olan aşığımız halen İskenderun Karayılan kasabası Canova İlkokulu Müdürlüğü görevini sürdürmektedir.

MEVLAM

Aşkımı layık görmezsen Erit beni kadir mevlam Tefekkürün mihrabına Bürüt beni kadir mevlam

Hissem olsun hak nurunda Al erenler diyarında Fani dünya gururunda Arıt beni kadir mevlam

Aşk-ı mecaziyi götür Aşk-ı hakikiye getir Gönlümü kalbime batır Bir et beni kadir mevlam

Ruhsuz olan aşk nafile Kış gelirse gider sele Senin gerçek aşkın ile Çürüt beni kadir mevlam

Gül Ahmet`im gül değilsem Yel vurdukça hep eğilsem Resulün teri değilsem Kurut beni kadir mevlam

ZALİM KADER

Beni bu hallere koyan, Kötü kader, zalim kader. Gel de bu hayata dayan, Kötü kader, zalim kader.

Hayat denen er meydanı, Damarda kurudur kanı. Bulgurunda pişmiş sonu, Kötü kader, zalim kader.

Bileziği nerden takam Elin elinemi bakam. Kurtulmaz ki borçtan yakam, Kötü kader, zalim kader.

Çoluk çocuk rezil olduk, Sebze, meyve hava aldık. Bu sene kurbansız kaldık, Kötü kader zalim kader.

Gül Ahmet`im vur sazına, Can dayanmaz avazına. Mahcup eder el kızına, Kötü kader, zalim kader.

ŞİMDİ

Bir tat almıyorum yalan dünyadan Bir ölü misali yatarım şimdi Emanet verilen tatlı canımı Alan olsa beleş satarım şimdi

Bir zaman sevdanın atına bindim Çok hızlı sürmüşüm çabucak indim Evvel bülbül idim baykuşa döndüm Virane yerlerde öterim şimdi

Gül Ahmet sinemi dövemiyorum Gerçek sözlerimi övemiyorum Bir gözü elayı sevmiyorum Belki deliden de beterim şimdi

VERDİ BANA

Gönül bahçesine fidan dikmiştim On iki yıl sonra gül verdi bana Kurur diye hep boynumu bükmüştüm En güzel meyvadan bal verdi bana

O fidanın bestesiydim sazıydım Susamıştım temmuzdaki yazıydım Bir damla suyuna dünden razıydım Irmaklar misali sel verdi bana

Ayrılık rüzgarı estirme dedi Bu güzel fidanı kestirme dedi Gül Ahmet sazını susturma dedi Hep güzel çal diye tel verdi bana

YAR DEYİ DEYİ

Sevdiğimden ayrı gurbet ellerde Ağlıyorum dünya dar deyi deyi Ahım kaldı o tomurcuk güllerde Ötüyorum ah u zar deyi deyi

Hasretinden durmaz içim kanıyor Herkes beni Mecnun olmuş sanıyor Kerem oldum her tarafım yanıyor Yetiş imdadıma kar deyi deyi

Kaderim ne zaman bana gülecek Akan gözyaşımı kimler silecek Gül Ahmet`im bu genç yaşta ölecek Gece gündüz ağlar yar deyi deyi

BİZİM YAYLALAR

Bizim yaylalar oluklu Akar suları balıklı Gara gaşlı mor belikli Gızlar gelsin yaylamıza

Bizim yaylalar meşeli Dibinde güller döşeli Eli top top menekşeli Gızlar gelsin yaylamıza

Bizim yaylalar otlolur Südü gaymağı datlolur Gız gelinden gıymatlolur Gızlar gelsin yaylamıza