Günümüzde birçok insana bakınca, insanlıktan çıktığını görüyoruz.
İnsanlıkla alakası olmayan o kadar çok tutarsızlıkla karşı karşıya kalıyoruz ki ne yapacağımıza karar veremiyoruz.
Karşılaştığınız kişiye bakıyorsunuz, tam da "adam gibi adam " diyorsunuz, bir de bakıyorsunuz ki, hayvandan da öte birçok söz söylemekte, birçok davranış sergilemektedir. Sokakta, işyerinde karşılaştığınız birçok insanda, insanlıkla alakası olmayan birçok şey görebilirsiniz. Üzülürsünüz bir şey yapamadığınız için.
Uyarmaya kalkarsınız, olmadık biçimlerde birçok sözlere muhatap olursunuz.
Söylediğinize ve söyleyeceğinize pişman olursunuz.
Bir kendi yaklaşımınızı düşünürsünüz, bir de karşınızdakinin size olan yaklaşımını.... Hayret eder, "insanlık bu olamaz, insan bu olamaz ya!" diyerek iç çekersiniz.
Kimine selam verirsiniz, selam`ın ne olduğunu, ne anlama geldiğini bilmediği için, ruhsuz bir şekilde, robot misali size bakıp durur.
Allah`ın bir selâmını almaktan bile acizlerdir.
Kendisi yaratanına olan şükründen bihaberdirler.
"Neyse, olabilir, belki dalgındır "dersiniz, hal hatır sormaya çalışırsınız, beyefendiler dilsiz bir şekilde oralı bile olmazlar, "çok şükür iyiyim, siz nasılsınız?" demekten acizdirler. Bu acziyetine başkalarını ortak ederek, insan dışındaki varlıklar gibi bir tavır sergilerler, anlaşılmaz bir gurur meselesi yaparlar.
Şimdi böylesi insanlara "hayvan" demezsiniz de ne dersiniz.
Bir yemek yemek, bir çay içmek, hatta bir hâl hatır sormaktan vazgeçersiniz, istersiniz ki size bir gülümsemeleri olsun yeter.
Çünkü gülümseme insana olan güveni, insana olan samimiyeti arttırır. İnsanın yüreğine bir güven duygusu verir. İnsanın içine sıcacık duyguların işlenmesine vesile olur.
İnsanlıktan, insanî değerlerden, dini ve ahlâkî duygulardan yoksun olan insanlar, ne yazık ki bahsedilen gülümseme ve hal hatır sorma duygularından bihaberler.
Başına gelen hiçbir musibet, karşılaştıkları hiç bir olay, hatta kaza, belâ ve ölümler bile kendilerinin uyanmalarına yetmiyor.
Bilmem hangi, kitleye, zümreye, topluluğa, hangi mezhebe ve meşrebe ait olduklarıyla alakalı olarak, kendilerini farklı ve büyük görerek böbürlenmelerine, şimdi sizler ne derseniz, bilemem; ama ben insan olmadıklarını ve insanlıkla alakaları olmadıklarını düşünüyorum.
Herkes herkesi memnun etmek zorunda değildir, ama en azından insanî değerlerden, dini ve ahlâkî melekelerden uzaktırlar diye düşünüyorum.
Peki, sizin fikrinize, zikrinize ve felsefenize göre bu türden insanlara ne dersiniz?
Kerim BAYDAK
