Yıllar önce verdiğin ikrarına uymadan,
Sesli-sessiz feryadı umursayıp duymadan,
Sonradan büründüğün soysuzluğu soymadan,
Öfkenin savurduğu yönünce çıkıp geldin…

Ola ki yol gözükür dönüş için kapı aç,
Umurumda değilsin elvedâ demeden kaç,
Hayat bu sürüp gitti iki gün tok, üç gün aç,
Canının istediği gününce çıkıp geldin…

Baltanın sapı ağaç yine ağacı keser,
Zalimle işi olmaz melekler bir bir küser,
Mercek altına aldın kalmış mı senden eser?
Tüm duygular nefrete dönünce çıkıp geldin…

Hesap etmeden vurdun dünleri yerden yere,
Yaptıkların yazmıyor kitaplara deftere,
“Bunu da kaldırır” de sucunu ver Ayser’e,
Sevdânın meşalesi sönünce çıkıp geldin…

Ayser ÖZBAKIR


Adıyaman`dan Trabzon`a hemde!!!
Editör: Adıyaman Haber