Kan akıyor, her taraf kan.
Unutma, o kan Müslüman'ın kanı.
Elinize, yüzünüze, bedeninize, her tarafınıza bulaşmış.
O kan, öyle sıradan bir kan değil, bilesiniz!
O kan ki sizi boğacak.
O kan ki sizi yutacak.
O kan ki sizi tutacak.
O kan ki sizi kahredecek.
O kan ki sizi yok edecek.
Her bayram da, her özel gece de, hele Kadir gecesinde, her bayram arifesinde, bu yaşattıklarınız var ya, bu yaşattıklarınız!
Kalır mi sandın, kalır mı yanına.
Sen ki lânetlenmişsin, ama asla unutma!
Olan bitenlere dünya sessiz kalmış durumda.
İnsanlık, adeta 3 maymunu oynuyor.
Kadınları bebekleri öldür, yak, yık, bombala, yerle bir et, tertipli ve düzenli soykırım yap yap bakalım!
Unutma ki hesapların üstünde de bir hesap vardır.
İnşallah sonun gelecek İsrail, sonun gelecek.
***
Müslümanlar, her Ramazanı ve her bayramı, buruk, hüzünlü, sıkıntılı, yürek sızısı ve acısıyla geçirmek zorunda mı?
Allah şu Israil’i kahretsin, perişan etsin.
Elbet bu kadar dua eden Müslümanlardan birinin bedduası tutacaktır inşallah.
KAHROLASIN BİRGÜN KAHROLACAKSIN! ÖYLE BİR BELÂ VE ÖYLE BİR DERDE TUTULACAKSIN Kİ; MÜSLÜMANLARLA, MESCİD-İ AKSA İLE MAZLUMLARLA UĞRAŞACAK HALİN KALMAYACAK.
***
Havaların ısınması ve Korona virüs nedeniyle dışarıya çıkamayan insanlardan dolayı, vahşi hayvanlara, uçan, kaçan, sürünen börtü böceğe gün doğdu.
Korkmadan yaşıyorlar.
Eskiden insanlar dışarıda, hayvanlar korkuyordu.
Şimdilerde hayvanlar dışarıda, insanlar içeriye kapanmış korkuyorlar.
Kim içeride, kim dışarıda, belli değil.
***
Her şey sana malumdur Yarabbi.
Vekil sensin ya’ rab.
Bir buçuk Müslümanın duası artık kâr etmiyor, ama inşallah beddualarımız da biri kar edecektir. Mazlumların başına bela olanlara, öyle bir dert ver ki etrafıyla uğraşacak zaman bulamasınlar.
***
Memlekete bahar gelmiş, yaz gelmiş. Kimin umurunda.
Sanki dağ başında, sanki iki tepenin arasında kalmışız, sanki mengenede sıkılmışız, sanki karabasanlardayız.
Güneş doğuyor, batıyor olsa da pek fark etmiyor.
Hava sıcak, çok sıcak.
Yorulmuşuz ellerimiz belimizde.
Durup dinlenmek de kâr etmiyor.
Bilmem ki yorulan bedenim mi, ayaklarım mı, yoksa ruhum mu?
Yoksa, yoksa, topyekûn insanlık mı?
Kerim BAYDAK
