Neden diye sormak istersin ama soramazsın, düşü hayra yol ederler ama sen yoramazsın, sessizliğini susturamazsın, bazı anlar vardır ki sessizlik ciltleri doldurur, bazen de bir tek kelime hayatını doldurur, bazı anlar vardır umudunu kaybedersin, berduş olur avare avare dolaşırsın sokaklarda, hatta görenler seni meczup zannederler, bazı anlarda ise neden diye bile soramazsın, hayat hızlıca akıp giderken beyninde resmettiğin resim belleğinden bir türlü silinmez, silemezler, bazen de kendi kendine dersin en iyisi bir dağ başına gidecen sessiz sakin bir ortam olacak ses tellerin patlayıp sesin kısılana kadar avazın çıktığı kadar bağırmak istersin…
Pişmanlık hissi kişiyi daha büyük yanlışlara değil rahmani tavırlara yöneltmelidir.
Dünyada insanın tadına doyamadığı birbirinden güzel duygular vardır. İnsan böyle güzel duyguları yaşarken o onların hiç bitmemesini, hafızasından hiç silinmemesini ister, her bir saniye yaşadığı her bir detayı, ruhunda hissettiği tüm hisleri en canlı, en gerçek ve de en derin şekliyle hiç unutmayacak hatta her hatırladığında tekrar tekrar aynı güzelliğiyle yaşayabilecek şekilde aklında tutmak ister…
Bazı fırsatlar hayatta bir kez karşımıza çıkar “neden diye sormak istemene dahi fırsat vermez ” ve ertelenmeye gelmez tam da o anda yapılması gerekir, değerlendiremezseniz bir kuş misali uçup gider sevgilerimle…
