İsrail'in Ortadoğu’daki kan dökücülüğünü ve işgalciliğini, yıllarca dünya ile bir­likte seyreden bir ülkeydi Köristan. Batı dünyasının Ortadoğu’daki kan dökücülük ve işgalciliği karşısında İnsan Hakları savunucularının gıkı çıkmıyordu. Dünyanın patronluğunu yapma sevdasındaki ABD’nin jandarması olan İsrail o yıllarda yalnızlık psikolojisi içerisinde iken Köristan ile ortak bir savunma iş birliği ve ortak askeri tatbikat anlaşması imzalamıştı.

Halbuki o güne kadar Birleşmiş Milletlerin göstermelik ve yaptırımsız olarak aldığı, İsrail’in işgal ettiği topraklardan derhal çekilmesi gerektiği ile ilgili ka­rarları tereddütsüz imzalamıştı Köristan yöneticileri. Filistin’in bağımsız bir devlet olması gerektiğini de her defasında ifade etmişti. Ne olmuştu da Müslürnan bir devlet olduğu halde terörist bir ülke ile bu anlaşmayı imzalamaya ihtiyaç duymuştu. Köristan’ın o günkü Cumhurbaşkanının Körfez Savaşında yaptığı gibi, bir koyup beş almayı mı planlamaktaydı. Yoksa izzet ve ikbalin, şeref ve haysiyetin, kalkınma ve ilerlemenin Yahudi ve Hristiyanların yanında olduğunu mu hesaplıyordu?

Köristan’ın Müteveffa Cumhurbaşkanı da öyle sanmış ve saldırgan ABD’nin yanında yer alarak on binlerce masum Iraklı Müslümanın bombalar altında can vermesine sebep olurken, bu sa­yede izzet ve ikbal, şeref ve haysiyet, kalkınma ve ilerleme ummuş, ABD ve onun müt­tefiki olan İsrail'in ve Hristiyan Batı aleminin takdirini alacağını, böylece ekonominin düzeleceğini sanmıştı. Ama öyle olmadı. Körfez savaşından en zararlı çıkan ülke durumuna sokmuştu ülkesini. Köristan yöneticileri bunu bildikleri halde, bile bile Müslümanlara sırt çevirip İslam ülkeleri arasında yalnız kalmayı göze ala­rak Terörist İsrail’le bu anlaşma ve tatbikatlara girmekteydi. Böylece Ortadoğu’daki halkı Müslürnan olan ülkelerin büyük tepkisine neden olmakta, dini, tarihi ve kültürel bağları olan diğer Müslürnan ülkelerin indinde de kredisini kaybederek prestij fuka­rası durumuna düşmüştü.

Nitekim İslam ülkeleri zirve toplantılarında yalnız kaldığı için zirveyi erken terk etmek zorunda kalan Köristan yöneticileri, Hristiyan birliği olan Avrupa Birliğine de alınmayınca yapayalnızlık psikolojisi içerisinde İsrail’le yapılan anlaşmaları tatbikata geçirerek, Ortadoğu’daki İslam ülkelerine göz dağı vermek üzere Doğu Akdeniz’in sularını ısıtıcı tatbikatlara giriyordu. Böylece de Köristan’ın tarihi yanılgısı devam ediyordu.

Kurulduğundan bugüne kadar batıya yaranmak uğruna devamlı olarak Müslürnan halkların yanında yer almayı denememiş, hep ABD ve diğer Batı aleminin güdümünde kalmış, ancak her defasında da Batı’dan tekme tokat yemiş, Batı’nın kapıları hep yüzü­ne kapatılmıştı. İsrail’i tanıyan ilk Müslüman ülkeydi Köristan. Cezayir’in bağımsızlığını en son tanıyan ülkeydi aynı zamanda.

Halkının tamamı da Müslümandı. Ama laiklik uğruna yıllarca İslam ülkelerinin toplantılarına laiklik gerekçesi   ile sadece   gözlemci olarak katılmıştı.

Büyük bir imparatorluğun bakiyesiydi fakat; İsrial'in “arz-ı mevud” ideali   ile yaptığı ve meclisinin duvarında bulunan hari­tada Köristan toprakları “Büyük İsrail” haritası içerisinde gösterilmekteydi. Acayip bir ülkeydi Köristan.

(*) Kelimenin aslı "Gorıstan" olup mezarlık anlamındadır.