Bazen bir adım atmak yeter, bir çok şeye ulaşmak için. Sadece küçük bir adım.. Bize ne kadar basit gelse de, o ufacık adımlık mesafe, her şeyin başlangıcı da olabilir, bitişi de..

İlk kimin pişman olduğunun, ilk kimin özür dilediğinin, ya da ilk kimin geri adım attığının hiç bir önemi yoktur aslında. Önemli olan geri adım atabilmek adına, bir adım ilerleyebilmektir, karşında durana. İlk gülümseyen kazanır bu hayatta. İlk affeden, ilk sevgisini söyleyen, ilk gözlerini çekmeyen ve ilk adımı atmayı başarabilen.

Ayaklar geri geri gitse de bazen, yürek bir küçük umutsuzluğu dahi kaldıramayacak kadar kırılgan olsa da, üzerine gitmek gerek belki de, tüm olumsuzlukların üzerine üzerine..

Her ne kadar kaçarsak bazı gerçeklerden, gölge gibi sizi takip etmeye devam edecektir. Siz unutsanız bile, ardınızdan gelmeye devam edecek ve siz her unutmaya yeltendiğinizde birden beliriverecektir.

İlk önce kendimize itiraf etmeliyiz belki de, hatamızı, sevgimizi, nefretimizi, aşkımızı.. Kendimiz kabullendikten sonra, bir başkasının kabullenmesi çok daha kolay olacaktır. İnandığımız bir şeye başka birini inandırmak, inanmadığımız bir şeyi savunmaktan çok daha basit kalacaktır..

İlk adımı hep başkalarından bekledik belki de ve en çok da bu yüzden kaybettik. İçimizden ne geliyorsa onu yapalım. Cesaretimiz mi yok? Prova edelim o zaman yapacaklarımız ve söyleyeceklerimizin hepsini. Ama bunu yaparken de; unutmayalım, hayatın provası yok. Ya yaşarız, ya da yaşarız...

Korkmadan, çekinmeden ilk adımı atalım gitsin. Ne olabilir ki? En fazla hayal kırıklığı. Belki de hayal kırıklıklarıyla gerçekten güçlenecek bir yapımız vardır. Öyle olmasa, bu kadar hayallerin yıkıntılarının üzerine inşa edilmiş bir hayatımız olmazdı..

Kendimizden emin, ne istediğimizi bilen, ilk adımı atacak kadar kendimizi güçlü hisseden bir birey olarak, aynanın karşısına geçelim şimdi. Hayatın provası yoktu ya hani.. Ama bunun var. Plânladıklarımızı yapabilmenin bir provası var. İlk adımı atmak için ön bir prova yapalım hadi hep birlikte..

Bu kez gökyüzünü boşverelim. Bu kez sadece kendimize bir bakalım ve kendimizi güçlü hissedecek her şeyi yapalım. İlk adımı önce kendimize atalım. Bu kez sadece kendimize gülümseyerek, tüm olumsuzlukların üzerine yürüyüp, elimize bolca mavi dolduralım..

Hoşça, doştça, mavinin huzur tonuyla kalın...

Emine ÖZEL SUMMAK