Adım Çanakkale, soyadım Geçilmez… Top atsan yıkılmaz surlarım, demir kapılarım açılmaz… Kınalı kuzular adandı cehdime, kanla ödendi bedelim, kıymetim paha biçilmez… Nasıl desem oy…  Özüm cana mal oldu diye…

 

Ana yurdum Türk toprağı ya bedenim; ne bir gece rahat uyudum, ne de soluk aldı sevenim… Saplanmış kurşun mu ararsın döşümde, hançer yarası mı oylum oylum… Doğrusu kimseye kalmadı güvenim… Nasıl desem oy… Dostum bile el oldu diye…

 

Rumeli eteğimden tut, Boğazıma kadar düşman… Dilleri zehir, kalpleri taş, gözleri kan… Tanımam bilmem hiç birini, hepsi katlime amade, hepsi birbirinden yaban… Nasıl desem oy… Git gel evim yol oldu diye…

 

Nedir bu kin, bu hışım kime? Sardılar çevremi topyekûn, vurdular göğsüme pare pare… Görür mü gerçeği kör olası dünya? İşine gelmeyeni işitir mi sağır sultan? Bir Allah’ın kulu da sormadı “Niye?” Nasıl desem oy… Gözüm yaşı sel oldu diye…

 

Sağımda Seddülbahir ve Ertuğrul tabyaları, sol kolum Kumkale ve Orhaniye… Kitabımda korkuya mahal yok, teslimiyet yok işgalci beye… Kurşun kurşun üstüne direncim, zafere inancım ölesiye… Nasıl desem oy… Nara’m dağa yel oldu diye…

 

Tutuştu Hamidiye sırtım kor ateş, kor mayın… Mecidiye gövdemde ne bir dal, ne bir yaprak kaldı Namazgâh dalımda sormayın… Medet sende Seyit’im, beline kuvvet davran hele… Nusret’im yetiş kur mayın… Nasıl desem oy… Köküm yandı kül oldu diye…

 

Zonkladı Conkbayırı bağrım acıdan, oluk oluk kan boşaldı Arıburnu’m… Anafartalar alnımda çakan şimşek, Suvla kulağımda çınlayan salâvat-ı şerife, eliyle içti şahadet şerbetini Gelibolu’m… Nasıl desem oy… Bağım bahçem gül oldu diye…

 

Kul bunalmayınca Hızır yetişmez, ümit kesilmezmiş çıkmayan candan… Nefesini tutmuş beklerken Anadolu’m, deliduman gürledi gök gözlü kumandan:

“Size taarruzu değil, ölmeyi emrediyorum!”

O nasıl aşk Allah Allah… O nice hücum öyle… Süngü dipçik göğüs göğüse… Nasıl desem oy… Ağzım açık lal oldu diye…

 

Şahlandı yiğitlerim kelle koltuk, devrin destanını yazdılar bilekleriyle… Ahalim ihtiyar genç ve çocuk, kadını erkeğiyle tek bir yumruk… Namerdin oyununu bozdular yürekleriyle… Nasıl desem oy… Aktı kanım göl oldu diye…

 

Gelin endamıyla süzüldü göklere

Başımın üstünde nazlı hilâl

Her şehir Çanakkale

Her Türk Mustafa Kemal

Ölmedi ruhum, ölmeyecek de

Nasıl desem oy… Ömrüm baki yıl oldu diye…