Sizi bilmiyorum ama, ben hayatı dümdüz yaşamak istiyorum.

Kıvrımlara girip çıkmadan, labirentlerle uğraşmadan, zikzaklar arasında slalom yapmadan,  her fırsatta karşımıza çıkartılan ve zorunlu muhatap edilen düğme ve butonlar karşısında artık akrobatlık yapmak istemiyorum.

Onun için hayatı dümdüz yaşamak istiyorum.

Aldığımız her elektronik ve mekanik aletin küçük puntolarla yazılmış uyarıcı ve kullanımına ilişkin içinde çıkılmaz talimatlarına artık tahammül edemiyorum.

Tanıtım ve kullanım kılavuzlarına ilişkin şekil ve grafiklerde gösterilen anlaşılamayan, açık ve net olmayan ve bunları kullanabilmek için ancak özel kurs ve seminer gerektiren teknik konular beni bunaltmaya başladı.

Kullandığımız her alet ve malzemenin hele-hele teknik özellikleri bulunan elektronik araç ve gereçlerin verimli, düzenli, işlevine ve amacına yönelik kullanılabilmeleri için o alanda eğitim almış özel uzman gerektirecek şekilde dizayn edilmeleri beni sinir etmeye başladı.

Hepimizin her gün karşılaştığı ve devamlı kullanmak zorunda olduğu ev aletlerinin bile kaç kişi tam fonksiyonlarını biliyor ve gereği gibi kullanabiliyor.

En küçük ve basit sayılabilecek bir eşyada bile onlarca düğme ve her düğmeye basıldığında içerisinde onlarca işlevi bulunan bir labirent karşısında insan öfkelenmez de ne yapar.  

Kullandığımız ev eşyalarından tutun da, her gün birlikte olduğumuz ve uğraşıp durduğumuz bilgisayara, hatta-hatta yanımızda ve elimizde bırakmadığımız cep telefonlarına kadar  karmaşık ve karmaşık olduğu kadar bulmaca gibi bütün dünya dillerini bilmeyi gerektiren anlatımı, kurguları ve formatlarıyla uğraşmak insanı deli etmez de ne yapar.

Aslında basit örneklerle anlatmaya çalıştığıma bakmayın. Bu sorun bilindiğinde ve sanıldığında daha büyüktür. Günümüzde ve çağımızın gereklerinde olan ve az-çok herkesin bir şekilde muhatap olmak zorunda olduğu teknolojik araçlar bugün bu araçları kullanan insanlarda ciddi iş, verim maliyet ve zaman kaybına yol açmaktadır.

İnsanlar, takılıp kaldıkları ve aşamadıkları sorunlarıyla çoğu yetersiz olan teknik servislerle ve burada sadece birkaç insanın bilebildiği teknik uzman adamların peşinde koşturup durmaktadır.

Günümüzde evde, işyerinde ve hayatın bütün anlarında karşımıza çıkan ve insanlar tarafından bir şekilde kullanılmak zorunda kalınan binlerce, on binlerce, hatta milyonlarca bu araç ve gereçler eğer insanlar için üretiliyor ve bunlar herkes tarafından kullanılması isteniyorsa, bu araç ve gereçler herkes tarafından rahatça anlaşılabilir ve kullanılabilir durumda olması gerekmez mi? 

Donanım ve yapısal düzeneğinde daha çok teknik özellikler var iddiasıyla veya yeni model ve kurgusuyla daha mükemmel intibasını verebilmek için bunları kullanmak zorunda kalan insanlara eziyet etmeye gerek var mı?

Üretici firmalar, toplumların eğitim seviyelerinin, bilgi, beceri ve yetenek ile kullanım yeterliliklerinin farklı-farklı her kesimden insanların oluşturduğunu bilmezler mi?

Üretici firmalar ve bunları üreten o insanlar, yoksa bu milletin hepsini bilimsel konularda master yapmış teknik uzman personel mi sanıyorlar.

Teknik aksamlar, elektronik düzenekler, mekanik sistemler, dijital kombinasyonlar, daha neler-neler…

Uzun lafın kısası ben sıkıldım arkadaş…

Anlayacağınız her gün kafama yüzlerce bilgi aktarmaya çalışmaktan ve bunları hafızamda tutmaya uğraşmaktan bıktım.

Artık bir şey istemiyorum…

Çünkü, artık “Dümdüz” yaşamak istiyorum.