Ömrümde ilk defa 5.8 lik depremi yaşadım, korkunç bir sallantıydı, bir an başım döndü sandım, bu ne idi Allah’ım insanın ayağını yerden kesen bu sarsıntı neydi, evet Allah’ ım Celal isminin bir tecellisi olan sarsıntıyı kabullenmek gerekiyordu, gözlerindeki mananın adı ise aczeetten gelen şaşkınlıktı, 4. Katta idim, kapının eşiğine yanaştım ama boşunaydı gayretlerimiz, herkesler de bir kendini dışarı atma telaşı , hiçbir şey düşünemiyorsun, bir umuttur şimdi durur deprem diyorsun, saniyeler dakikalara dönüşür, ellerde bir titreklik, korku ve telaş tüm bedeni sardığı andır deprem, çok şükür durmuştu nihayet, kendimizi dışarı atmıştık, şaşkınlık ve korku telaş ile telefonlarına sarılanlar çocuğunu, eşini, annesini, babasını ve sevdiklerini arama telaşındaydı, depremin merkez üssü Samsat’ da ölen yoktu, cana gelen mala gelsin arkamızda dimdik duran bir devletimiz var binlerce şükür Yarabbim…
Kötü hava koşulları, barınma koşulları, çocukların okul durumu, irili ufaklı artçı depremlerin devam ediyor olması daha pek çok faktör korku ve stresi arttıran çok büyük bir faktör ne var ki çocuklar da doğal felaketten aynı bizim gibi etkilenmişlerdir. Çocuklarda yetişkinler gibi deprem felaketinden korkarlar. Ne var ki depremi, biz yetişkinler gibi kontrolümüz dışında olan doğal bir olayın neticesi olarak anlamakta güçlük çekerler, üstelik çocuklar kendilerini koruyan ve tamamen güven duydukları yetişkinlerin bu olay karşısında çaresiz kalmasından endişe duyarlar…
Düşünmeden edemedim Gölcük, İzmit, Marmara ve Van depremini, o an orda değildim belki ama bu gün çok daha büyük bir depremi yaşamıyor olsam bile oradaki acıları daha iyi anlıyorum artık kibrit kutusu gibi yıkılan evleri, evlerin altında kalan canları, ümitleri, çığlıkları, “sesimi duyan var mı” diyen sesleri, susuzluğu, açlığı, yıkık enkazlar altında kalan keskin ceset kokusunu, evini, annesini, babasını kaybetmiş insanları, açıkçası varlık içindeyken yokluğu…
Bir çift sözde inşaat yapımında demirden, çimentodan çalan müteahhit ve mühendislere yıkılan ve enkaz altında kalan sizin vicdanınızdır?
Kusur aramıyorum bende, sende onda hepimizde var kimimiz ibadet yolunu seçeriz, kimimiz içki bar v.s. ders derstir küçüğü büyüğü olmaz, Rabbim ders veriyor anlamıyoruz, anlamak istemiyoruz, bu İmtihanın en zor anında sabırlar diliyorum, en nihayetinde Rabbimizin dediği oluyor selam olsun gidene de kalana da götürene de…
