Yıllardır köylerde, yük taşımacılığında, atlar ve eşekler kullanılır.Tarlaya, bahçeye giderken, eşeğe binilir.Dönüşte eşeğe yük  yüklenir .Hayvan kendisini ve yükünü taşıdığı müddetçe yani işine yaradığı müddetçe, bakımı yapılır,yemi suyu verilir .Yaşlanıp, iş yapamaz hale gelince, hayvan azatlanır.Yani kapı dışarı edilir ,tabiatın insafına bırakılır.O hayvanlardan  bazıları, sonbahara kadar ayakta kalır,ortalıktaki yiyecek atıklarıyla beslenir.Engeç havalar soğuyunca, hepsi soğuktan ölür.Acırdım o hayvanlara.Onlara baktıkça gözlerime yaşlar dolardı.O hayvanlar acıkıp ,susadıklarında,üşüdüklerinde,ömür boyu yük taşıdıkları o kapının önüne geldiklerinde,kapı açılmayınca, ne düşündüklerini hep merak etmişimdir. 

          Ben  terkedilen yaşlıların hayatını ,azatlama eşeklerin hayatına  benzetiyorum.Onlar da sağlıklarında,gençliklerinde ,çocuklarına yemez yedirir,giymez giydirir.Bütün imkansızlıklara rağmen onları okutur,evlendirir.Evlatları işini,eşini,aşını ,evini bulup  anaya babaya ihtiyaçları kalmayınca ,o insanlara azatlanmış eşek muamelesi yapar,terkedilir.Bir daha da ne arayanı olur ne soranı. Yani kısaca azatlanır.Yalnız yaşamaya çalışan yaşlı insan, bakımsızlıktan ,açlıktan, pislikten çok geçmeden hastalanır.Bu yaşlılardan şanslı olanları, huzur evine yerleştirilenlerdir . Orada temizliği yapılır,yemek verilir,hastalandığında muayene edilir.Her rürlü bakımları yapılır.Orada toplu yaşadıkları için yalnızlıkta çekmezler.Bazıları da oraya terk edilir.Bir daha da  ara yanı soranı olmaz.Yani azatlamadır.
          Nihayet o mutlu gün gelmiştir.Azatlama ölmüş kurtulmuştur, bu iğrenç hayattan.Evlatları da ondan kurtulmuştur.Mal varlığı varsa, birden ailede duygusallık başlar.Bütün aile toplanır.Önce defin işlemi,ardından paylaşım işlemi gerçekleşir.Öyle ya, ölen azatlama onların öz anaları veya babalarıdır. Mirastan pay almamak olmaz.Oradaki bütün sırtlan sürüsü ,büyük parçayı almak için uğraşır.Üstelik hepsi de haklıdır kendince .Adam öksürüyordur,aksırıyordur,saçma sapan konuşuyordur.Bu şekildeki insan, eve ,kendi çocuklarının arasına sokulamaz ki.Öbürleri de tasdik eder .Doğru tabi,nasıl onunla aynı evde otursunlar ki.Orada bulunan bütün evlatları haklıdır.Tek haksız vardır;Azatlama.Onda da kurtulunmuştur artık.Miras ta paylaşılmıştır.Artık dağılma vakti gelmiştir.
            Dünya böyledir işte .Daha niceleri  azatlama muamelesi yapacak,ardından da, kendisi azatlama muamelesi görecektir.İnsanlar azatlama muamelesi yaparken değil de,azatlama muamelesi görürken isyan ederler.Halbuki  ,kendi yaptığının aynısını yaşamaktadır.Kendisi, bu davranışları asla hak etmemiştir.Aynı şeyleri kendisi de babasına yapmıştır ama haklı nedenleri vardır.Ama çocukları kendisine haksızlık etmektedir.Belki de azatlama muamelesi görmesinin nedenini hiç anlayamayacaktır 
            BU YAZIYI YAZARKEN 94 YAŞINDAKİ ANAM YAŞIYORDU,BEĞENMİŞTİ.VEFATININ 16. GÜNÜ.ALLAH RAHMET EYLESİN.MEKANI CENNET OLSUN .HİÇ AZATLAMA YAŞAMADI, ÇÜNKÜ HİÇ AZATLAMA YAŞATMADI.
                                                                                                                                    Recep ESMER