Bir nefes kadar yakındın her zaman bana
Senden başka her şeyle ilgilendim.
Aşkın bitmez, yürek yangınım sönmez sandım.
Araya kimler, ne, telaşlar girdi bilmem.
Senin yerini hiçbir şey doldurmuyordu.
Affedip beni de alır mısın yanına?
Dünya sinemasına kaptırdım kendimi.
Bir zaman sana akan gözyaşlarım durdu.
Malayani sözlere akmaya başladı.
Özledim, ne zaman bu kadar uzaklaştım.
Yer gök, her zerre seni anlatıyor iken.
Ben ayrılığın şarkılarını dinledim.
Affet sevgili affet beni, al yanına
Sana ilmin adedince tövbeler etsem,
Suçumu bağışlar tutar mısın elimden?
Oyuncak olduğum dünyadan alır mısın?
Yüzüm yok gelmeye, yine hasretindeyim.
Vuslat ne zaman ey sevgili, en sevgili,
Gönlümün sultanı, canımdan can Allah’ım
